Yazar: Haşmet Demirel

Hep yalnız yürüdük, bir mahalleye kulak kesilmişken diğerine sağır kaldık. Tam da böyle olduğu için sırtımızdan sopa eksik kalmadı. Zulüm bizdense biz biz değiliz diyemediğimiz için zulme uğradık. Sopa bir yere inerken, orası bize ait değilse üç maymunu oynadık ve sopa kafamızı dağıttı. Artık buna son vermenin vakti gelmedi mi? Gelin canlar bir olalım zalime beraber kafa tutalım demenin, sesimize ses katmanın zamanı gelmedi mi? Kadına uzanan eli, çocuğa uzanan kötü yüreği neden sadece kadınlar, neden sadece çocuğun anne ve babası kırsın ki? Emeğin sırtına yapışmış keneleri neden sadece emekçiler atsın? Madenlerle delik deşik olmuş toprağı, ormanı, börtü böceği tarumar…